infobesitas

bij vlagen lijd ik aan infobesitas. nu ik in italie woon is het gelukkig stukken minder. (dat ik 5 maanden zwanger ben helpt ook mee) voor mij betekent het dat ik me niet los kan maken van de informatie die tot me komt. bijvoorbeeld op internet; ik zie iets, lees iets en zoek verder. kom op een andere invalshoek ander verhaal en verdwaal weer verder. in mijn hoofd maak ik aantekeningen voor eventuele analyses erover. bedacht voor mijn toekomstige boek, mijn blog, een artikel.

ook met lectuur heb ik het. gister kocht ik sinds maanden weer een tijdschrift. in nl gebeurde het veeeel vaker. hier lees ik waar ik ben wel altijd alle folders, boekjes, lokale blaadjes en ik ben helemaal blij als ik ergens de io donna aantref, de weekendbijlage van corriere della sera. bij onze verhuizing heb ik ook niet alle vogues weg kunnen geven (ik schreef er eerder over in mijn blog) ik heb een aantal weer ingepakt in een doos. stel je voor dat ik wat mis. ja het is ziekelijk. zoek maar op infobesitas en je leest erover. bijvoorbeeld in trouw.

altijd online, mede mogelijk gemaakt door nieuwe generatie telefoons, zoals de i phone. jim stolze ging eens een maand ofline en hield een dagboek bij. ik heb inmiddels de i phone van manlief verboden in bed en neig ernaar hem ook te verbieden in de slaapkamer in het algemeen. maar ja hij doet ook dienst als wekker. goed. dit verhaal had ik ook al heel lang in mijn hoofd. en nu is het eruit. op het internet, te lezen voor het volgende slachtoffer van infobesitas. voor degene die zich aangesproken voelt. ga nu even naar buiten en maak een wandeling. ga ik nu ook doen. dag!

Advertentie

twintig tien

een nieuw jaar, een nieuw decennium. tijd gaat voort. een mooi jaar, in getal

2010

in woorden, voor mij; twintig tien, wie niet weg is is gezien. dus wij gaan, naar italie. ik blijf hier schrijven over vogue & yoga. op www.alledagenitalie.wordpress.com over onze avonturen op weg, onderweg, ter plekke etc. een mooi jaar gewenst!

aangesloten

een nieuwe poging om dit blog in te vullen, want ik denk dat het nodig is. het maakt niet uit, je moet ergens beginnen. ik heb zoveel ideeen die er niet uit komen. ken je dat? poeh he op zijn tommies gezegd. door er aan te denken wordt ik blij en rusteloos tegelijk. lijstjes maken, uitvluchten zoeken in je hoofd en in het opruimen van je huis. kortom uiteindelijk vermoeiend en je bent geen stap verder. het is vaak (altijd?) gewoon een kwestie van doen. bij deze en dit gaat dus nergens over dus de volgende wel?  ik doe mijn best.

afgesloten

geen netwerkverbinding. de dradenboel op de kast doorgelopen, frustraties botgevierd door de telefoon op man. heel wijs: ‘bel me maar terug’, ja goed, hij heeft geen stroom dat zie ik. eerst koffie verkeerd, gelukkig is onze espressomachine weer terug van de maker. in tijden van stress grijp je naar dingen die je gestel eigenlijk nog erger verpieteren. toch geeft het ook rust, even. als ik mijn lief weer wil bellen krijg ik via de mobiel geen verbinding, hoe dan! en de vaste lijn doet het ook niet aangezien we via internet bellen. goed, wat dan te doen. de koffie heeft zijn werk gedaan. ik had ook kunnen opteren voor een fijne yoga oefening maar dat zit nog(!) niet in mijn systeem. het zou voor mijn gestel daarentegen een veel betere oplossing zijn geweest. goed, ik ben afgesloten; ik kan niet bellen, surfen, mailen, browsen ofwel vluchten voor de dingen van de dag ik ben afgesloten. tijd voor iets nieuws?

 

het boek dat op mijn nachtkastje ligt zette me aan tot deze daad. je dromen verwezenlijk je door een eerste stap te zetten binnen 72 uur, anders zul je het niet doen. ik start word op en ga mijn eerste column schrijven. de titel vogue & yoga zit al 2 jaar in mijn hoofd. een terugkerend bericht over het balanceren tussen vogue en yoga. vele insteken hiervoor zijn al door mijn hoofd gegaan. ontdekkingen die ik graag wil delen; de mooie dingen van vogue en yoga. bij deze, afgesloten is de titel. nu even op mijn hoofd staan, doet u mee?