trend: my slow year

zoek op slow year en je vind allerlei mensen die het rustig aan gaan doen. niet werken, consuminderen, autarkisch leven, genieten, brood bakken, een moestuin aanleggen, eigen kippen slachten en bereiden, breien, tassen naaien van oude kleren etc…

inspirerend. na een kersttijd met volle tafels, volle buiken en niet te vergeten winkels gevuld met mensen en spullen tot aan de nok is het tijd voor reflectie. wat een rijkdom, wat geeft soberheid? een nieuw jaar om dankbaar te zijn, voor elkaar en alles wat je hebt. dankbaar voor een overvolle koelkast en probeer dan alles op te maken en zo weinig mogelijk weer op straat te zetten. creatief zul je komen tot een zeer gevarieerd eetpatroon. met dank aan google ontdek je nieuwe recepten, zoekend op ingredienten die je nog hebt. het kost meer tijd, neem het slow, zet een plaat op in plaats van tv. hoe mooi kan het zijn: http://www.flickr.com/photos/81951381@N00/

en de grap; denk je dat je terug wil naar de hectiek? misschien voor even, maar als je er eenmaal aan geproefd hebt blijft het verlangen. bewustzijn draai je terug naar onder.

Advertentie

hoera voor divacup

eindelijk was ik zover, ik kocht de divacup via internet. al jaren is vriendin m trouwe gebruikster en wat heeft ze gelijk! nooit meer zuigende tampons en lappen. de multi national maffia houdt hem nog wel uit de winkel. hij (of ze?) is alleen in amsterdam te verkrijgen en online, maar eenmaal aangeschaft gaat hij jaren mee. nooit meer afval en geen verstopte plee. waarom is dit niet algemeen bekend!? alle vrouwen ga naar: www.divacup.com

gaat u zitten

thuis hadden we een schilderij (lees ingelijste poster) met deze titel: gaat u zitten. hier stond de geschiedenis van het zitten op. vroeger zat men natuurlijk op de grond of op elkaar. of een boomstam en daarvan maakte men een kruk, daarna een stoel, een bank en weer later kwam de sofa en de relaxstoel.

maar goed zitten dus. nu zitten we bijna altijd op een stoel of bank. tijdens het eten aan tafel, achter ons bureau en voor de tv. behalve kinderen; kleintjes bewegen nog lekker soepel op de grond. tijdens mijn vipassana meditatie zat ik ook 10 dagen op de grond. wauw wat een effect, mijn heupen waren soepeler dan na 3 jaar yoga doen en mijn benen waren slanker. een van mijn yoga leraren geeft het ook mee in haar lessen (en ik nu ook): zit eens wat vaker op de grond en oefen in opstaan van de grond zonder je handen te gebruiken. 

gaat u zitten op de grond, ik ga op zoek naar een laag tafeltje zodat ik dit kan schrijven op de grond, achter mijn laptop. mijn gedroomde kantoor was ooit met schapenvellen op de grond om op te zitten en lage tafeltjes voor kopjes thee en laptops. een plek waar je af en toe gewoon even op je kop kon staan.

oude liefde

onlangs kreeg ik een kadootje via de post. wel zelf besteld maar toch, het bleef een kadootje. het was de acadamic dairy van we are what we do. very lovely in pink. een aantal jaar geleden was ik met een aantal mensen bezig het boekje change the world for a fiver uit te brengen in het nederlands. door het vele gedoe; auteursrechten, de makke van “niet commercieel product” en het vrijwillig meewerken gehalte, is het uiteindelijk niet gelukt. er zijn wat nederlandse look-a-likes gekomen maar ja, die halen het niet bij het typisch engelse product.

voor deze week staat in de agenda de actie nummer 1 decline plastic bags whenever possible. quote: everyone in the uk uses an average of 167 plastic bags every year – 10 billion bags in total. they can take up to 500 years to decay. there is an alternative. it’s called a shopping bag and apparantly in frace, it’s tres chic.

deze actie zette anya hindmarch  aan tot het maken van de i’m not a plastic bag – tas, die een geweldige trend zette en een ware gekte ontketende (een run van fashion victims op de ” anya”  tas voor 5 pond die het journaal wereldwijd haalde). op de site is de tas nog steeds uitverkocht, schoot het zijn doel voorbij? er was in ieder geval veel kritiek op de fashion bag, gemaakt van en door vraagtekens. gelukkig is er nu de veilige variant plastic ain’t my bag, gemaakt van organic cotton. minder spannend, maar wel eerlijk. hoe zit dat eigelijk met de puur & eerlijk tas van de ah?

vogue today

ik kan er niets aan doen, elke keer als de shows zijn (2 x per jaar) kijk ik bij vlagen urenlang naar de slideshows van de ontwerpers op www.style.com. ik heb zo mijn favorieten natuurlijk; marni, dries van noten en als ik meer tijd heb etro, miu miu, balenciaga, marc jacobs, missoni, burberry prorsum and many more.

net dries van noten bekeken; etnisch en klassiek in de stoffen en parels combinaties. sterk in a-symmetrie, mooie gevlochten schoenen en als altijd prachtige stoffen – in de zin van prints, textuur en combinaties. tijdloze – echte dries –  stukken, goed te combineren met de vorige zomercollecties. en daar houd ik van in het kader van de duurzaamheid. ik heb inmiddels twee rokken van hem en ben van plan die minstens tot mijn tachtigste te dragen!

 ander leuk ding van de slideshows; de namen van de modellen, inspirerend voor romans of real life. siri is lost, kamila – avonturen van het laatste plattelands-meisje, tao (spreekt voor zich).