to be or not be

overbekende zinsnede, maar o zo intrigerend, ook heden ten dage. we zijn op zoek naar stilte (not to be) maar willen ook zo graag geliefd worden, gezien worden (to be). nog steeds is act 3, scene 1 van shakespeares’ hamlet relevant:

Whether ‘tis nobler in the mind to suffer
The slings and arrows of outrageous fortune,
Or to take arms against a sea of troubles,
And by opposing end them?

ik dacht er onlangs aan omdat ik in mijn yoga lessen wel eens zeg (als yogi’s het ogenschijnlijk moeilijk hebben in een bepaalde houding): je bent niet je gedachten en je bent niet je lichaam. je gedachten die zeggen; ik kan niet meer, dit is te moeilijk, ik wil stoppen. je lichaam dat zegt ja hallo dit is de grens!

maar die gedachten zeggen altijd wat anders, daar kun je niet op vertrouwen, dat ben je niet in diepste wezen. je lichaam geeft de grens aan maar zou niet hoeven schreeuwen, dan ben je al te ver gegaan (met je gedachten; ik wil het kunnen!?) 

ik keek op de engelse wiki voor wat meer informatie en vind een mooi citaat van shopenhauer:

The essential purport of the world-famous monologue in “Hamlet” is, in condensed form, that our state is so wretched that complete non-existence would be decidedly preferable to it. Now if suicide actually offered us this, so that the alternative “TO BE OR NOT TO BE” lay before us in the full sense of the words, it could be chosen unconditionally as a highly desirable termination There is something in us, however, which tells us that this is not so, that this is not the end of things, that death is not an absolute annihilation, unless it’s written upon another, for love is the ultimate end and will forever be remembered in our hearts.

liefde is het ultieme doel, niet de dood, daar eindigt namelijk het lijden niet mee. liefde; dat wat sommigen god noemen, energie? liefde is zo ook het doel in de yoga houding. als je liefdevol je gedachten kunt observeren en je lichaam (zonder de grens over te gaan) gaat het niet meer om te zijn of niet te zijn. het is geen vraag; je bent dan liefde.  to be or not be

Advertentie

kinder speel yoga

afgelopen weekend deed ik mee aan een workshop childplay yoga van gurudass. wat een feest was dat! een weekend lang informatie opslurpen, veel bewegen en spelletjes doen, heerlijk! twee belangrijke dingen die ik heb geleerd: ik weet al heel veel, ofwel ik weet meer dan ik denk en wil dat eigenlijk wel graag delen. het voelt goed. het tweede leerpunt : alles is mogelijk, als je het maar oprecht doet, recht vanuit je hart. en ach dat wist ik natuurlijk ook al, maar het is fijn om het op deze manier weer eens te ervaren.

ervaring opdoen,  het hebben van inzichten, ook al zijn het inzichten die je al eens had, iedere ervaring bedt zich in, in je gedachten en in je lichaam. het lichaam dat als eerste reageert op iedere ervaring, via je huid, je ademhaling, al je zintuigen. waarna je er zelf woorden aan geeft, positief of negatief. mijn ervaring was positief, een weekend met inspiratie te over. nu het lekker laten inbedden en plannen maken.

yoga today

dank vandaag weer voor het bestaan van www.yogatoday.com. net een heerlijke les gedaan van adi. elke keer als ik op deze manier achter de computer kruip, op mijn mat, voel ik me daarna happily ever after. de gratis lessen, je hoeft alleen een account aan te maken, zijn pittig maar erg fijn door het tempo, de relaxte stem, omgeving en niet te vergeten de woorden die ze gebruiken.

elke week een gratis les die je kan terug zien door ervoor te betalen. neesha is een van mijn favorieten en ik heb er op een goeie manier kennis gemaakt met kundalini yoga. door deze kennismaking ging ik toch ook eens kijken bij www.opia.nl, alwaar ik vanaf volgende week 3 vaste lessen geef in vinyasa ashtanga yoga.

yoga en dromen

als je veel yoga doet ga je er over dromen. dat is waarschijnlijk met alles waar je overdag veel tijd aan besteedt. zo droom ik dus vaak over yoga dingen. zo kwam een keer in mijn dromen meneer b.k.s. iyengar naar mij toe, hij straalde wijsheid uit. ik droom ook vaak over mijn andere – real life – teachers.

sinds een tijdje doe ik af en toe kundalini yoga (ik vind het leuk om nieuwe dingen te onderzoeken) en na een intense les waar we de lever en gal aandacht gaven, had ik een intense droom. ik was aan het oefenen met een teacher uit amsterdam en hij spoorde me na de les aan om een trap af te dalen op zoek naar iemand, een guru. ik was nieuwsgierig en een beetje bang. de ruimte onderaan de trap was hel verlicht, zo licht dat nauwelijks goed kon kijken. ik zag niemand en toen ik beter kon kijken in het felle licht zag ik een soort podium, maar dat podium was ook leeg.

ik werd langzaam wakker op een manier dat je er half tegen vecht en voor de andere helft gewoon niet lukt. mijn ruggewervel voelde breed, zwaar en licht tegelijk. ik had terwijl ik wakker werd het gevoel dat ik verlamd was en toch voelde het heel fijn. de guru was er niet, maar door de droom wist ik ook, de guru zit in mijzelf. iedereen is zijn eigen guru. guru is net als de liefde, god, energie. wat of hoe je het ook maar noemen wilt, het zit in iedereen. namaste :)