first english post

because i live in italy now, i thought i would switch to a more international language. english it is. what to blog about? yoga, vogue, trends? yes and no. still i have my passions and yoga is one for sure to stay. because it still stills the fluctuations of the mind. vogue is still something i glance at but also gives me an awareness “challenge”.

the fashion world is foremost build on the old economic system of growth, something i don’t believe in. as vandana shiva said in the trendspotting documentary on slow food mankind is better of with finding satisfaction, happiness and quality. we still live in this world but we can strive with the immune system of the world for change (as mentioned by max-neef in the same documentary).

how about trends? in april i co-wrote an article with caroline van beekhoff for second sight which has the subject: beyond trends. as we write in that article we believe in a new world (new earth/new paradigm) without trends. it talks about the awareness of unity, unity in everybody, everything. with no need for trends. what to write about next?

 

infobesitas

bij vlagen lijd ik aan infobesitas. nu ik in italie woon is het gelukkig stukken minder. (dat ik 5 maanden zwanger ben helpt ook mee) voor mij betekent het dat ik me niet los kan maken van de informatie die tot me komt. bijvoorbeeld op internet; ik zie iets, lees iets en zoek verder. kom op een andere invalshoek ander verhaal en verdwaal weer verder. in mijn hoofd maak ik aantekeningen voor eventuele analyses erover. bedacht voor mijn toekomstige boek, mijn blog, een artikel.

ook met lectuur heb ik het. gister kocht ik sinds maanden weer een tijdschrift. in nl gebeurde het veeeel vaker. hier lees ik waar ik ben wel altijd alle folders, boekjes, lokale blaadjes en ik ben helemaal blij als ik ergens de io donna aantref, de weekendbijlage van corriere della sera. bij onze verhuizing heb ik ook niet alle vogues weg kunnen geven (ik schreef er eerder over in mijn blog) ik heb een aantal weer ingepakt in een doos. stel je voor dat ik wat mis. ja het is ziekelijk. zoek maar op infobesitas en je leest erover. bijvoorbeeld in trouw.

altijd online, mede mogelijk gemaakt door nieuwe generatie telefoons, zoals de i phone. jim stolze ging eens een maand ofline en hield een dagboek bij. ik heb inmiddels de i phone van manlief verboden in bed en neig ernaar hem ook te verbieden in de slaapkamer in het algemeen. maar ja hij doet ook dienst als wekker. goed. dit verhaal had ik ook al heel lang in mijn hoofd. en nu is het eruit. op het internet, te lezen voor het volgende slachtoffer van infobesitas. voor degene die zich aangesproken voelt. ga nu even naar buiten en maak een wandeling. ga ik nu ook doen. dag!

magazines; love or hate

stapels hebben we. tijdschriften, bladen, magazines, glossy’s. en dan ook nog internet, tv, kranten. alles kunnen we zoeken, zien en vinden. maar wat doet het met je? ik had laatst met een yoga student een gesprek hierover. ik sta namelijk voor een dilemma; wat te doen met mijn stapels vogue’s (voornamelijk britse), ook nog wat elle’s (voornamelijk frans) en het voorbije uberzine dutch.

ze vertelde meteen: wegdoen, weggeven, uit je systeem. je houdt jezelf voor er eens in te kijken maar ja wanneer heb je de tijd (dadelijk als ik in the middle of nowhere in italie zit..) en dan? dan zie je dingen (lezen is het niet echt) en je raakt geinspireerd (denk ik dan) maar ook hebberig (zei mijn studente). je wordt bestookt met beelden die je dan zelf ook wil creeeren in je eigen leven.

nu ik dit zo opschrijf denk ik; het is bijna een belemmering van je eigen originele creativiteit. je wil het dan namelijk nadoen, evenaren. ojee ik merk steeds vaker dat ik verwijderd raak van het algemene geloof, de commercie (in mijn ogen dan). zag net nog een filmpje (waarom!?) van een mode show van hans ubbink, eens zat ik erbij en deed ik mee. nu doet het me niets meer en denk ik; hallo mensen kijk eens naar binnen en kijk eens bij de mensen naast je naar binnen. wat speelt daar, wat leeft er binnenin. de ogen blijven gericht op de catwalk, gericht op de buitenkant. ook off stage, hoe lang houden we dit nog vol?

love or hate; geen haat geen liefde, gewoon zijn. maar de vogue’s zijn af te halen of ik breng ze naar de kringloop.

handicraft is here to stay

aansluitend op de my slow year trend, die zal verworden tot een my slow life bewustzijn, de trend: handwerken. veel mensen die zich verdiepen in slow life gaan ook weer handwerken. kindermutsen maken van oude truien, knuffels van t-shirts, je eigen sjaal breien. een jaar geleden deed ik een quiltcursus, heerlijk hoe je uit je hoofd en in het object en het moment gaat.

een naaicursus was het volgende en zaterdag deed ik een workshop sieraden maken bij marije geursen. heerlijk samen frobbelen en een mooi eindresultaat. ik heb gisteravond meteen alle losse knopen weer aangenaaid en heb de onaffe quilt weer uit de kast gehaald.

ontwerp marije geursen

het is ongetwijfeld de broodnodige meditatie geweest van onze oma’s. breien, borduren, kantklossen, quilten are here to stay. authenticiteit in het land van de fast fashion. duurzaamheid in de wereld van kinderarbeid, mensenhandel en milieuvervuiling. meditatie in je eigen wereld, een ideaaal geval van vogue&yoga.

resultaat van een middag meditatie en vrouwelijke verbondeheid

istanbul hoofddoek en merci marni

een maand geleden was ik in istanbul. aldaar een middag vertoefd op de grand bazaar. prachtig wat je daar allemaal kunt krijgen en de tassen om het vervolgens in te vervoeren. ook te vinden, mooie authentieke dingen (goed zoeken) zie mijn blog istanbul en vogue.  een trouvaille naar mijn hart, een gebloemde sjaal; verschillende kleuren bloemen aan de rand en in print. prachtig, de man verkocht hem met spijt en vertelde me er zuinig op te zijn, de schat. thuis gekomen in ons fijne appartement in beyoglu (www.easyhomeistanbul.com) deed ik hem, als een echte turkse huisvrouw om. helemaal content met mijn vondst en de tradionele dracht, in istanbul inmiddels onvindbaar.

en zie marni een week of wat later op style.com. niet voor niets een van mijn favorieten blijkt. hoe leuk, mooi, schattig en all-time fashionable. merci marni!